بنابراین گزارش گراز و یا همان باغبان طبیعت نام موجودی است که در سالهای اخیر به بهانه های مختلف مورد هجمه قرار گرفته است تا هر روز شاهد کاهش جمعیت این گونه موثر در چرخه طبیعت باشیم.
اهمیت این گونه در حفظ جنگلهای بلوط در کنار سنجاب زاگرسی تا جایی است که از گراز به عنوان باغبان طبیعت یاد می شود به طوری که اگر گراز شخم نزند و سنجاب بلوط نکارد روزگار جنگلهای زاگرس هر روز وخیم تر می شود و نمود کاهش جمعیت این دو گونه را در وضعیت کنونی این جنگلها می توان دید.
این زیستمند به وسیله پوزه و دندان های نیش بلند خود خاک را زیر و رو کرده و علاوه بر پوک کردن، هوادهی و دفن بذر گیاهان، تعداد زیادی از لاروهای حشرات مضر را نیز نابود می کند و این در حالی است که در فصل زمستان نیز با کنار زدن برف ها، مواد غذایی مناسبی را در اختیار علف خواران و پرندگان قرار می دهد.
در حقیقت این حیوانات یکی از پاککنندههای مفید محیط به شمار میروند که به صورت طبیعی بسیاری از آفات موجود در طبیعت را از نیز بین میبرند.
بر اساس تحقیقات به عمل آمده گرازها فواید دیگری در حوزه حفظ تعادل بومسازگان، به ویژه از نظر بهبود و آماده سازی خاک برای رویش گیاهان جدید، پخش و دفن بذر میوهها داشته و بچه گرازها خود یکی از طعمههای مطلوب شکار برای جانداران بزرگجثهتر در زنجیره غذایی چون پلنگ، یوز، شیر، عقاب و گرگ محسوب میشوند.
از سوی دیگر این باغبان بی ادعا یکی از عوامل افزایش نفوذپذیری آب در خاک و در نتیجه کاهش ضریب هرزآب و کمتر شدن احتمال وقوع سیل در دامنهها و دشتهای حاصلخیز ایران به شمار میروند، چرا که مانند یک گاوآهن، پیوسته با پوزه قوی خود زمین را شخم میزنند و خاک را زیر و رو میکنند.
به رغم جمیع مزایایی که این گونه دارد متاسفانه اهمیت آن کمتر مورد توجه قرار می گیرد به طوریکه هر روزه شاهد آمار رو به افزایش شکار و یا تلفات گراز در جنگلهای زاگرس و لرستان هستیم.
No comments:
Post a Comment