این روزها از خطر نزدیک شدن تروریست های «داعش» یا گروه «خلافت اسلامی» به منطقه باستانی «
» یا شهر تاریخی «تدمر» در مرکز سوریه خبرهای بسیاری می شنوید. این پیکارجویان تکفیری می خواهند با تسلط بر این منطقه ارزشمند که برای جهان بشری و تاریخ انسان ذیقیمت است، از یک سو مواصلاتی قوی تری میان مرکز سوریه با غرب عراق (استان الانبار) برقرار کنند چرا که در این استان غربی عراق نیز پیشروی کرده و در روزهای گذشته مرکز این استان، شهر رمادی (یا الرمادیه) را نیز به تسلط خود درآورده اند).
از سوی دیگر یکی از هدف های «داعش» از تلاش فراوان برای تسلط بر محوطه آثار باستانی «پالمیرا» منهدم کردن این آثار است تا از این طریق شوک بزرگ دیگری به افکار عمومی جهان وارد کنند چه بسا که «داعش» در یکسال اخیر از راه ایجاد وحشت و ترور با کارهای هولناکی که تا قبل از این در تاریخ مدرن سابقه نداشته است، زمینه پیشروی های نظامی خود را فراهم کند.
ارتش سوریه گفته است که در نبردهایی سنگین فعلا پیکارجویان «داعش» را از منطقه «پالمیرا» کمی دور کرده اما آنها همچنان در یک کیلومتری این آثار باستانی که به کمین نشسته و در تدارک عملیات تازه ای هستند.
آثار «پالمیرا» از نظر شکل و ظاهر به تخت جمشید ایران زمین بی شباهت نیست هرچند که آن عظمت و شکوه را ندارد.
به این آثار در استان حمص در واحه مرکزی سوریه، آثار به جای مانده از شهر «تدمر» بازمانده از تمدن و مملکت «تدمر» نیز گفته می شود؛ ؛ تا قبل از ویرانی، شهری بود با ستون های طلایی رنگ و معبد و بازار و دروازه بزرگ ورودی؛ اما این شهر در سال ۲۷۴ میلادی توسط امپراتور رم باستان به نام «اورلیانوس» در جنگی که با ملکه «تدمر» داشت، ویران شد. ملکه مملکت «تدمر» ملکه «زنوبیا» نام داشت.
«تدمر در زبان «آرامی» یکی از زبان های باستان منطقه به معنای «درخت نخل» است. «تدمر» در عبری نیز که با «آرامی» هم ریشه است، همین معنی را می دهد. در کتاب های یهودیان باستان از شهر «تدمر» به عنوان شهری که ساخته حضرت سلیمان (شلومو) است نام برده شده است. تا به امروز «تدمر» یکی از اسامی رایج در میان یهودیان است.
مردمان مملکت «تدمر» در زمان اشکانیان با ایران در ارتباط و مراوده بودند زیرا روابط امپراتوری ایران با امپراتوری رم بهتر بود اما بعدها «تدمری» ها با ایرانیان در زمان ساسانیان به نبرد برخاستند و اکثراً با آنها در جنگ بودند و در این نبردها از یاری رومیان برخوردار می شدند. می دانیم که ساسانیان بعد از اشکانیان بر امپراتوری ایران زمین حکمروایی می کردند.
ساسانیان سودای تسلط بر «تدمر» و به کنترل درآوردن منابع سرشار آن را در سر داشتند و «تدمری» ها که به رومیان تمایل داشتند، برای دفاع از خود در مقابل ایران، به رومی ها پناه می بردند. زمانی که امپراتورهای روم نیز با سودای تسلط بر تیسفون به امپراتوری ایران زمین حمله می بردند، منطقه «تدمر» یکی از مراکز مهم برای استقرار سپاهیان رومی و تامین آذوقه برای آنها بود.
از ویرانه های به جای مانده از شهر باستانی «تدمر» که رومی ها آن را به «پالمیرا» تغییر داده بودند، بعدها کسانی که از صحرای مرکزی شامات یا سوریه امروزی عبور می کردند، به عنوان کاروانسرا استفاده می کردند. بیشتر آنها کسانی بودند که برای تجارت میان مصر و شامات در عبور بودند در این منطقه اطراق و استراحت می کردند.
تا قبل از آغاز جنگ های داخلی سوریه در زمستان میلادی۲۰۱۰، ۱۳۸۹ خورشیدی، از محوطه آثار باستانی «پالمیرا» یا «تدمر» در ۱۶۰ کیلومتری شهر حمص و در فاصله ۲۱۵ کیلومتری شهر دمشق، برای برگزاری کنسرت ها و جشن های فرهنگی استفاده می شد و سوریه در حکومت های پدر و پسر، حافظ اسد و بشار اسد، سعی داشت وجهه ای از خویش که مدافع فرهنگ و تمدن باستان است، ارائه دهد.
اما شرایط در سالهای گذشته در سوریه به کلی تغییر کرده و تروریست های سربرآورده «داعش» که بازگشت به اصل اصیل اسلام را به باور خود تبلیغ می کنند، می گویند به هرجا که برسند نمادهای فرهنگ و تمدن تاریخی را، چون به زعم آنها با اسلام درتضاد است، ویران خواهند کرد- همان فاجعه ای که طالبان بر سر آثار باستانی «بامیان» آورد و نیروهای گروه اهریمنی «خلافت اسلامی» نیز در ماههای گذشته کارهای بدتر از حملات مغول را در قبال مناطق باستانی در عراق تکرار کرده و جهانیان را از این وحشی گری ها تکان داده است.
No comments:
Post a Comment