احمد زیدآبادی، روزنامه نگار، روز پنجشنبه ۳۱ اردیبهشت پس از تحمل شش سال زندان و آزادی از زندان «رجایی شهر» برای گذارندن دوران پنج ساله تبعید با «هزینه شخصی» به گناباد در استان خراسان رضوی منتقل شده است.
سایت «کلمه»، نزدیک به میرحسین موسوی، ظهر پنجشنبه در این زمینه نوشت: «احمد زیدآبادی پس از آزادی از زندان رجایی شهر کرج، برای تبعید و انتقال به شهر گناباد در اختیار ماموران نیروی انتظامی قرار گرفت و ساعتی پیش با هزینه شخصی خود به گناباد منتقل شد».
همسر احمد زیدآبادی پیشتر گفته بود به آنها اطلاع داده شده که این روزنامهنگار زندانی پس از پایان دوران حبس شش سالهاش، برای گذراندن دوران تبعید خود مستقیم از زندان به گناباد فرستاده خواهد شد. روز پنجشنبه ۳۱ اردیبهشت شش سال حبس احمد زیدآبادی به پایان رسید. این روزنامهنگار که دارای دکترای روابط بینالملل از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است پس از انتخابات ریاست جمهوری در خردادماه سال ۱۳۸۸ بازداشت شد.
احمد زیدآبادی به همراه شمار دیگری از روزنامهنگاران و شخصیتهای اصلاحطلب در دادگاههای موسوم به «کودتای مخملی» محاکمه شد. دادگاه انقلاب، این روزنامهنگار را به شش سال زندان، پنج سال تبعید در گناباد و همچنین محرومیت مادامالعمر از فعالیتهای اجتماعی و سیاسی محکوم کرد.
سازمان یونسکو در سال ۱۳۹۰ احمد زیدآبادی را به عنوان برنده جایزه آزادی مطبوعات «گیگرمو کانو» معرفی کرد.
احمد زیدآبادی در پیامی به دبیرکل یونسکو به دلیل این که نتوانسته بود در مراسم اعطای این جایزه حاضر شود، عذرخواهی کرده و گفته بود: «دادگاه انقلاب افزون بر شش سال زندان، پنج سال تبعید و محرومیت از فعالیت همیشگی سیاسی اجتماعی مطبوعاتی و حزبی مرا برای تمام عمرم از هر گونه گفتن و نوشتن محروم کرده است از این رو هر گونه پیامی صرفا بر دامنه درد و رنج خود و خانوادهام میافزاید».
وی افزوده بود: «من در حرفه خود جز قلم و زبان ابزاری در اختیار نداشتم و در به کارگیری این دو نیز از دایره به غایت تنگ و توانفرسای قوانینشان پا فراتر نگذاشتم».
در زمینه انتقال احمد زیدآبادی به گناباد، یک «منبع مطلع» به کلمه گفته است: «آقای زیدآبادی شش سال زندان را گذراند و حالا دوران تبعید و بعد از آن هم ممنوعیت مادام العمر از هر گونه فعالیت سیاسی و شرکت در احزاب و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل حوادث، به صورت کتبی یا شفاهی شروع شده است. ما واقعا نه علت این حکم را میدانیم و نه جمهوری اسلامی ظاهرا روی تبعات آن فکر میکند. مسائلی از جمله اینکه در مدت شش سال حبس او در زندان، خانوادهاش با انواع مشکلات دست به گریبان بودند، اما ظاهرا این شش سال کافی نبوده است».
وی در ادامه گفته است: «الان او باید در تبعید هزینه زندگی خود را تامین کند. اما اینکه از چه راهی، جمهوری اسلامی به آن فکر هم نکرده است؛ زیرا آقای زیدآبادی را از فعالیت در رشته تخصصیاش که نوشتن و تحلیل مسائل روز جامعه و روزنامهنگاری است به طور مادام العمر محروم کردهاند!»
احمد زیدآبادی در سال ۱۳۷۹ نیز به جرم تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی و اقدام علیه نظام ۱۳ ماه را در زندان به سر برده بود.
No comments:
Post a Comment