ضرب المثلی هست،اگر فکر صد ساله دارید مدرسه بسازید. این ضرب المثل گویای این است که اینده هر قوم و ملتی به تربیت و مدرسه بستگی دارد، این مدارس هستند که آینده کشور و منطقه را تنظیم میکنند و اگر مدرسه نباشد از اینده خبری نیست و آن قوم و ملت از داشتن آینده محروم می ماند.
باوجود اینکه لاشار جایی که استعداد ها و هوش بالا را در خودش جای داده و استعداد بالای مردم این خطه زبان زد خاص و عام شهرستان و استان هست تا جایی که نتایج آزمون سراسری دستگاه های دولتی و کارشناسی های ورودی به دبیرستان ها و دانشگاه های دولتی گویای این حقیقت می باشد.
اما مردم روستاهای تنگ سرحه، هریدوک، شیرآباد، ورکات، علی آباد، الله آباد و... به علت نبودن مدرسه و مشکلات مالی و فاصله زیاد مدرسه ها از محل زندگی انها از ادامه تحصیل بازمی مانند و استعداد این نونهالان و آینده سازان جامعه صرف کارهای الکی و مخرب ضایع میشود بسیاری از این دانش آموز ان در وسط دوره راهنمایی و برخی در دوره دبیرستان اجبارا از تحصیل باز می مانند.
روستای تنگ سرحه که حدودا بالای 150 دانش آموز پسر و دختر دبیرستانی و دارد از نبود مدرسه دبیرستان رنج می برد و دانش اموزان باید تا 35 کیلومتر مسافرت کنند تا به مدرسه دبیرستان برسند که این مسافرت هم مشکلات خودش را دارد و قابل ذکر است که 65درصد دانش آموزان پیپ را دانش آموزان تنگ سرحه تشکیل میدهند که 35 کیلومتر فاصله دارد باوجود این خود تنگ سرحه از داشتن مدرسه راهنمایی و دبیرستان محروم است! که این امر سبب ریزش اماری دانش اموزان این مقطع شده که دانش آموزان مجبور به ترک تحصیل شده اند و بسیاری از دانش آموزان به مواد مخدر شیمیایی مثل کریستال شیشه و غیره روی اوردند و بسیاری از این جوانان سر به زندان دراوردند و بسیاری به علت مشکلات ترک تحصیل شدند که هزینه متوسط ایاب و ذهاب هر دانش آموز ده هزاز تومان در روز برآورد شده که برای یک خانواده بی بضاعت هزینه سنگینی هست که از توان انها خارج هست گذشته از اینکه جابجایی با اتومبیل های وانت انجام میشود که مشکلات خودش را دارد که در یک اتومبیل وانت بیست نفر دانش آموز جای میدهند که سرمای شدید منطقه در زمستان سبب آنفلوآنزا شده و جابجایی با وانت ها سبب سیاه سرفه، مشکلات کلیویی و... و در اخر ترک تحصیل میشود.
چند ماه پیش بود که یک وانت سرویس مدرسه دخترانه در نیک شهر چپ می شود که باعث مجروحیت جدی دانش آموزان میشود.
و مشکل دیگری تاخیر در امدن سرویس هست که سبب غیبت و دیر رسیدن دانش آموز را دارد.
و در برگشت باید ساعت ها در کنار جاده منتظر سرویس باشد که این با گرسنگی دانش اموزان که صبح زود امدند و ناراحتی معده همراه هست که نتیجه ان بسیاری از خانواده فرزندان خود را خصوصا دختران را اجازه تحصیل نمیدهند.
و مشکلی دیگر مشکل روانی و روحی دانش آموزان 12 ساله هست که باعث بیماری افسردگی پرخاشگری و... میشود که نباید در چنین سنی از والدین و خانه دور باشند و با افرادی بالاتر از سن خود همراه و همسفر شوند و این درست سنی هست که ترک تحصیل کنتدگان انها در دام باندهای خطرناک در می ایند، با برسی برخی مدارس ریزش پنچاه در صدی داشتند.
من بعنوان یک شهروند منطقه لاشار از مسولین تقاضا دارم که فکری بحال مردم مظلوم و بینوای این منطقه بکن.
شعیب بلوچ
No comments:
Post a Comment