افشاگری دزدی ۸۷ میلیون دلاری فرزند مهاجرانی

نشر توسط:vatan 23 روز قبل دراسناد و افشاگری ها نظر بدهید 3306 بازدید

مراد شیرانی، رضا مصطفوی‌طباطبایی و محمد‌مهاجرانی(فرزند‌عطا الله‌مهاجرانی) دلال‌های نفتی پرونده دکل نفتی

«مراد شیرانی» مورد حمایت افرادی چون «محراب» ازمعاونین اسبق وزارت اطلاعات، «رضا یوسفی» قائم‌مقام سابق ضدجاسوسی وزارت‌ اطلاعات، «قاسم محمودی» مدیرکل سابق انرژی وزارت اطلاعات، «حسینی» با نام مستعار«ولایتی» (شوهرخواهر محمدی گلپایگانی رئیس دفتر رهبر جمهوری‌اسلامی‌ایران) که در دوره وزارت حیدرمصلحی مدیرکل‌انرژی‌وزارت‌اطلاعات بوده، قرار‌داشته‌است. «حسینی» با نام مستعار«ولایتی» نقش مستقیمی در رشد و توسعه «بابک زنجانی» داشته و تاکنون ازتعقیب قضایی مصون مانده است.
گفتنی است که این فساد نجومی و چند بعدی در زمان وزارت اطلاعات حیدرمصلحی رخ داده. کسی که به اصرار تاکید شخص علی خامنه ای و در کشمکش با احمدی نژاد به عنوان وزیر اطلاعات معرفی شد.

به گزارش «افشاگری»، دکل دریایی هشتاد میلیون دلاری GSP FORTUNA که بیشتر پول خرید آن توسط شرکت تاسیسات دریایی با دلالی رضا مصطفوی طباطبایی پرداخت شده است به جای تحویل به ایران در ابتدا به امارات منتقل و سپس به خلیج مکزیک منتقل شد.
رسانه های خارجی خبر داده اند که این دکل در فوریه سال ۲۰۱۴ عازم خلیج مکزیک شده است و هم اینک مشغول عملیات حفاری است.

براساس این گزارش، ماجرای انعقاد قرارداد خرید دکل حفاری به روزهایی برمی گردد که علی طاهری مطلق در سال ۸۸ جایگزین مسعود سلطان پور در شرکت تاسیسات دریایی می شود و با ایجاد تغییر در روابط این شرکت با زیر مجموعه خود، خرید یک دکل حفاری را در دستور کار قرار می دهد.

پس از ایجاد اختلاف بین مدیر عامل شرکت تاسیسات دریایی با شرکت حفاری گلوبال پتروتک و در روزهایی که این اختلافات در مجموعه تاسیسات دریایی به اوج خود رسیده بود، کار حفاری ۲۲ حلقه چاه دریایی فاز ۱۴ پارس جنوبی به تاسیسات دریایی واگذار شد که این شرکت به دلیل عدم برخورداری از دکل دریایی با محدودیت مواجه شد.

رضا مصطفوی طباطبایی و محمد مهاجرانی – فرزند عطا الله مهاجرانی با یکی از مدیران شرکت نفت و گاز پارس، موضوع دکل مورد نظر را مطرح می کنند که حاضرند آن را برای تاسیسات دریایی خریداری کنند. مدیر مذکور بدون اطلاع از ماهیت این دو دلال نفتی، به شرکت تاسیسات دریایی توصیه می کند که برای عقب نماندن از برنامه حفاری فاز ۱۴ بررسی و خرید این دکل را در دستور کار قرار دهند. به بیان روشن تر، این دو دلال نفتی به جای ارائه این پیشنهاد به پیمانکار حفاری، به سراغ کارفرما رفته و وی را مجاب کرند که به تاسیسات توصیه شود تا ایده این موضوع را بررسی کند.

با ورود این پیشنهاد به تاسیسات دریایی، گروهی مامور بررسی این دکل می شوند آن هم در شرایطی که این شرکت به دلیل تحریم های بین المللی دسترسی به منابع ارزی و طلب های خود را از دست داده بود؛ دکل مزبور که فعالیت خود را از سال ۱۹۸۴ آغاز کرده بود دکلی ۳ پایه و منطبق بر نیازهای جغرافیایی خلیج فارس بود و گفته شد در صورت تجهیز کامل این دکل، ۸۷ میلیون دلار دریافت شده و ضمانت و کلاس بین المللی امریکایی برای آن صادر خواهد شد.

با توجه به اطلاعات واصله از فروشنده اصلی شرکت GSP، آقای (س.ه) یکی از اقوام نزدیک به رضا مصطفوی طباطبایی به عنوان طرف مذاکره کننده از سوی این دلال نفتی به عنوان پوشش به مذاکره با مالکین دکل و مسولان تاسیسات دریایی می نشیند. باتوجه به موضع گابریل کومانسکو مدیرعامل شرکت رومانیایی GSP مبنی بر مشکلات این شرکت برای دور زدن تحریم ها و معامله با ایران، دلال معروف با مطرح نمودن شرکت DEAN، عمر کامل السواده اردنی را به عنوان همه کاره این شرکت به جلو می اندازد.

مدارک و اسناد موجود نشان می دهد که رضا مصطفوی طباطبایی به دلیل جلب اعتماد مسولان تاسیسات دریایی در اقدامی دیگر این فرد را تایید کرده و به تاسیسات دریایی این اطمینان را می دهد که با این شرکت واسطه به زودی به دکل خواهید رسید. دلیل حضور این شرکت واسطه در این بین، مشکلات شرکت رومانیایی با هرگونه معامله با ایران بود لذا تصمیم گرفته شد تا شرکتی میانجی و کاغذی، برای نهایی کردن این خرید تاسیس شود.

با توجه به مشکلات تحریم، شرکت تاسیسات دریایی با پرداخت پیش پرداخت دچار مشکل بزرگی شد در حالی که بخشی از منابع ارزی آن نزد شرکت CNPC چین وجود داشت؛ طباطبایی به دلیل روابط نزدیک خود با چینی ها، راهکاری را پیش پای تاسیسات دریایی گذاشت که بر اساس آن، ۱۷ میلیون دلار از طلب تاسیسات دریایی به حساب شرکت DEAN واریز می شد تا مشکل حقوقی برای هیچ یک از طرفین پیش نیاید.

با پرداخت قسط اول ، اقساط دوم و سوم نیز واریز شد اما خبری از دکل نبود؛ عمر کامل السواده، شرکت DEAN و رضا طباطبایی به یکباره ناپدید شدند و به گروهی که از ایران برای بازدید از دکل عازم ترکیه شده بودند نیز اجازه ورود به سایت داده نمی شد!

در همین روزها بود که موضوع شکایت شرکت GSP از شرکت DEAN به دلیل ناتوانی این شرکت در بازپرداخت پول دکل رسانه ای شد؛ شکاینی که در لندن بررسی می شد و دادگاه مشغول بررسی این پرونده بود. با عیان شدن ماجرا، دلال ها به یکباره ظاهر شدند و به مسولان تاسیسات دریایی تاکید کردند که برای پیروز شدن در دادگاه، باید مبلغ ۱۷ میلیون دلار دیگر به حساب DEAN واریز شود تا وکلای این شرکت در دادگاه توان مالی خود و پول دکل را به اثبات برسانند که در صورت تحقق چنین موضوعی، دکل به ایران منتقل خواهد شد.

با پرداخت ۸۷ میلیون دلار به حساب این شرکت در چهار قسط، طباطبایی و DEAN اعلام می کنند که پرونده در خصوص پیش پرداخت در دادگاه مطرح است ولی هیچگونه آمار و اطلاعات رسمی ارائه نمی دهند.

بررسی ها نشان می دهد که این پرونده همچنان در دادگاه لندن در جریان است اما صدور هرگونه رای، ارتباطی به ایران نداشته و مشخص نیست که دکلی به DEAN و پس از آن به تاسیسات دریایی تحویل داده شود یا خیر؟! طباطبایی و شرکت DEAN تا ماهها بعد می گفتند که ۷۳ میلیون دلار به اضافه ۱۴ میلیون دلار پیش پرداخت دادگاه لندن که ظاهراً به شرکت DEAN پرداخت شده، با رأی دادگاه بلوکه شده است.

بعدها نیز گفته شد ۸۷ میلیون دلار بعلت تحریم توسط پلیس امارات بلوکه شده است و زمانی همه چیز عیان شد که پول ها با مدیریت دلال فراری و کارگزاری عمر برای طباطبایی جا به جا و سرمایه گذاری می شود.

مسئولین DEAN متواری شده و طباطبایی شایعه می کند که عمر و DEAN را نمی شناسد. طباطبایی یکی از قماربازان قهار کازینوها بوده و در ماجرای پرونده کرسنت دارای پیشینه جالبی است.

به بیان ساده تر، دلال های نفتی با زیرکی هرچه تمام، ایرانی ها را پله به پله راهبری کرده و آن ها را به نقطه رساندند که مجبور شوند به همه خواسته آن ها تن دهند. با تغییر دولت نیز مسئولان شرکت تاسیسات دریایی و سایر مدیران نفتی نیز حاضر به پاسخگویی در این باره نیستند و مشخص نیست تکلیف دکل ۸۷ میلیون دلاری چه خوهد شد؟!