همیشه گفته ایم و نوشته ایم که قربانیان جنگهای بیرحمانه در طول تاریخ بشریت ؛زنان هستند زنانی که گاهی مردانشان به زیر تیغ جنگ جان میدهد و بیوه جنگند و قلبهایشان انباشته از بغض و ارزوهایی است که تبدیل به حسرت میشوند و گاهی مادرند و جلوی چشمانشان فرزندانشان همآغوش خاک میشود و بازهم هجوم تلخ مرگ است که انها را بامرگ درگیر میکند..گاهی خواهرند گاه دخترکی لرزانند که روح و جسمشان به تاراج نامردان می رود..جنگجویانی بی بدیل که چه در میدان جنگ و چه در ورای میدان های نبرد به خاک وخون کشیده میشوند.خاموش می جنگند و خاموش به تاراجشان می برند..زنان جنگ میراث دار نجابت و مدنیتی هستند در دنیای بیرحم روزگار کمیاب شده است.و اما این قهرمانان خاموش گاهی زنانی میشوند که مردانشان ،پسرانشان،برادرانشان را در جاده های آتش بلوچستان به زندگی می بازند.مردان و جوانان کم سن و سالی که برای سیر کردن شکم خانواده های خود دل به جاده های می سپارند که ناخواسته مردان جنگ نابرابری میشوند که نتیجه اش آمارهای وحشتناک پر پر شدن جوانانیست که چشمان بی قرار همسرانشان طاقت دیدن پیکر سوخته شان را ندارد..
این جنگ .کشنده دیریست بر سر گذران زندگی قربانی میدهد..
امان از دل بیوه های این جنگ..
مادران داغدیده این جنگ..
زنان و مادران ک خواهران بلوچ درود بر صبر بی مثالتان
No comments:
Post a Comment