ظلم به این مردم سختکوش و مظلوم جه توجیهی دارد جزء سیاستی برای نابودی
بسیاری از مردم بلوچ به این نوع از کشاورزی در اکثر مناطق کوهستانی بلوچستان به امرار معاش می پردازند.
گاهی بستن یک سنگ چین ماهها طول می کشد و پس از آماده شدن خاک حاصلخیز را فرسنگ ها دورتر به دوش می کشند و در میان زمینی به پهنا و درازای یک در چهار یا کمتر می ریزند واین چهار متر زمین تنها سهم او از زندگی است.روزگاربه درازای سالها و سالها به امید باران است و جاری شدن آب سرچشمه ای،
و این راز بقای مردم بلوچ در کوهستانها و مناطق دور از مرکز است.سهم این مردم از ایرانی بودن از استانی بودن از حقوق ملی هیچ است.مشکل است در روستاها و بخشهای کوهستانی یک باب مدرسه ببینید.یک باب خانه بهداشت
فرزندان بلوچ در این روستاها برای تحصیل باید به مرکز بخش ها مراجعه کنند که فاصله بخش تا روستا ممکن است بیش از ۳۰ الی ۴۰ کیلومتر باشد.
و بعد از اینکه با هزاران مشکل و مصیبت و با دسترنج یک وجب زمین پدری مدرکی حاصل می کنند بیکار می مانند و هیچ شغلی در انتظارشان نیست.
سهمیه این مردم را دزدان کلآن که در رأس کار هستند چپاول میکنند و یا هدیه به مردمان سور لبنان و فلسطین مکنند یا آقآ زاده مصرف عیش و نوش خود می کنند.گاهی با دیدن صحنه های رنج و سخت زندگی ملت بلوچ به ناخوادگاه اشک از چشمانمان جاری میشود.
چه سخت سهم مردمی را خوردن که از دار دنیا یک وجب زمین سهمشان هست
گاهی بستن یک سنگ چین ماهها طول می کشد و پس از آماده شدن خاک حاصلخیز را فرسنگ ها دورتر به دوش می کشند و در میان زمینی به پهنا و درازای یک در چهار یا کمتر می ریزند واین چهار متر زمین تنها سهم او از زندگی است.روزگاربه درازای سالها و سالها به امید باران است و جاری شدن آب سرچشمه ای،
و این راز بقای مردم بلوچ در کوهستانها و مناطق دور از مرکز است.سهم این مردم از ایرانی بودن از استانی بودن از حقوق ملی هیچ است.مشکل است در روستاها و بخشهای کوهستانی یک باب مدرسه ببینید.یک باب خانه بهداشت
فرزندان بلوچ در این روستاها برای تحصیل باید به مرکز بخش ها مراجعه کنند که فاصله بخش تا روستا ممکن است بیش از ۳۰ الی ۴۰ کیلومتر باشد.
و بعد از اینکه با هزاران مشکل و مصیبت و با دسترنج یک وجب زمین پدری مدرکی حاصل می کنند بیکار می مانند و هیچ شغلی در انتظارشان نیست.
سهمیه این مردم را دزدان کلآن که در رأس کار هستند چپاول میکنند و یا هدیه به مردمان سور لبنان و فلسطین مکنند یا آقآ زاده مصرف عیش و نوش خود می کنند.گاهی با دیدن صحنه های رنج و سخت زندگی ملت بلوچ به ناخوادگاه اشک از چشمانمان جاری میشود.
چه سخت سهم مردمی را خوردن که از دار دنیا یک وجب زمین سهمشان هست
No comments:
Post a Comment