سوالی که به طرق گوناگون حدودا 3سال است در پیج زن بلوچ و دیگر فرصتهای مجازی و غیر مجازی مطرحش کردم.
زنان این خطه نیمی از جمعیت استان را تشکیل میدهند.نیمی از نبض و پویایی جامعه در وجود این جمعیت نهفته است.
آیا تاکنون توانسته ایم برای زنان سرزمینمان فرصت های برابر ایجاد کنیم؟
آیا زنان ما خواسته اند بازیگران حاشیه نباشند و به متن بیایند ؟
ما ،این ضمیر سازنده چقدر برای زنان قلم زده همت گمارده است؟
انتخاب های دولت تدبیر وامید و حضور زنان در سیاست و مقام های درخشان دولتی نوید بخش شکستن خط قرمزهای ناصواب بود و هست.
اما انتقادی وارد است و ان نداشتن پیامد در خور است.
کاش بانوان عزیز مسوول در نهادهای مختلف سیاسی NGOبرای زنان و مسایلشان دایر می کردند.
نقش دختران و زنان جوان اندیشمند بلوچ که نه پستی دارند و نه ضمانت های مختلف!و تنها پشتوانه انها قلم و معتقد بودنشان به گفتمان مدنیست در جامعه چیست؟
آیا همچین نقشی در جامعه بلوچ تعریف شده است؟
مشکلات و مسایل زنان بلوچ احتیاج به بینش و درک عمیقی دارد.زنان بلوچ احتیاج به آگاهی و درک و حمایت دارند.
خود زنان بلوچ متاسفانه بنا به دلایل زیادی سعی می کنند حمایت خود را از همنوعانشان در این زمینه ها دریغ کنند.
چرا کم سخن میگوییم از دختران بلوجی که قربانی قتلهای ناموسی میشوند ؟؟میدانم خدارو شکر امروزه تعدادشان کم است اما بازهم این تراژدی تکرار می شود.
چرا کم سخن می گوییم از امار های خودکشی به ویژه خودسوزی زنان بلوچ؟؟
امارها وحشتناک است.حداقل در شهری که من در ان بدنیا امده ام اینگونه است.
چرا کم سخن میگویم از دخترکان زن شده بلوچ و امال و حسرتهایشان ؟
از بیوه های جنگ های جاده ها چرا حرفی نمیزنیم..؟
چرا از دخترکان بی سواد ناامید حاشیه شهر زاهدان و .....سخنی نمیگوییم؟
چرا از معضلات و بزهکاری های دخترکان قربانی مواد و سرپرست های نامردشان حرفی نمی زنیم..
چرا اشکها و حسرت ها و غم هایشان را نمی بینیم...
خط به خط موارد بالا احتیاج به نقد و بررسی و ارایه مقالات دارد.
باید نوشت باید فریاد زد باید با ارایه راهکار وخدمات اجتماعی نبض جامعه بلوچستان را احیا کرد..
S.kh
No comments:
Post a Comment