'بار سوخت و رد مرز کردن به صورت قاچاق همسایگان مرزی، خواب آلودگی رانندگان ناشی از طولانی بودن مسیرها و مشکلات فنی راهها' مثلث مرگ در جاده های سیستان و بلوچستان را تشکیل می دهند که تاکنون جان دهها بلکه صدها انسان بی گناه را گرفته است.
سیستان و بلوچستان از نظر داشتن راه های مناسب فقیرترین استان کشور به حساب می آید به طوری که تنها 207 کیلومتر راه این استان در شمال و جنوب به صورت چهار خطه و بقیه راه های دو طرفه با عرض هفت تا هفت و نیم متر است.
بیش از 20 هزار کیلومتر راه اصلی و فرعی در سیستان و بلوچستان وجود دارد که در نقاط مختلف به دلیل نبود استانداردهای لازم به کانون حوادث رانندگی با تلفات انسانی زیاد تبدیل شده است.
به گفته کارشناسان راه و شهرسازی سیستان و بلوچستان تاکنون بیش از 200 کیلومتر بزرگراه استاندارد در قطعه های مختلف در جاده های خاش-ایرانشهر، زاهدان-زابل، زاهدان-بم و در مساحت کمتر در شهرستان های سراوان و بلوار خلیج فارس زاهدان ایجاد شده است.
نبود محل های مناسب برای استراحت رانندگان و مسافران با توجه به فاصله زیاد شمالی ترین تا جنوبی ترین نقطه سیستان و بلوچستان و طولانی بودن فاصله شهرها از یکدیگر، سبب بی میلی و نگرانی رانندگان از توقف و استراحت در کنار جاده ها و در نتیجه ادامه حرکت در مسیر، آنان را با خواب آلودگی و بروز حادثه رو به رو می کند.
خواب آلودگی یکی از مهمترین عوامل بروز سوانح رانندگی در راه های سیستان و بلوچستان است که در صورت ایجاد مجتمع های خدمات بین راهی جدید برای استراحت رانندگان به طور قطع شاهد کاهش تصادفات ناشی از خواب آلودگی خواهیم بود.
یکی از رانندگان خودروهای شخصی مسافربر گفت: بیشتر جاده های این استان کویری و طولانی است و همین مساله موجب خستگی و خواب آلودگی رانندگان می شود.
وی که خود را منصور یاراحمدزهی معرفی کرد افزود: بسیاری از رانندگان نیز تمایلی به توقف در کنار جاده و یا پارکینگهای بین راهی ندارند زیرا گرمای زیاد و بعضا باد و ماسه بادی موجب اذیت و آزار آنان می شود.
وی ادامه داد: چنانچه در کنار جاده های این استان نیز همانند راههای شمال و یا مرکز کشور دارای درخت و روستا و سبزه زار می بود رانندگان دقایقی را به استراحت می پرداختند اما دریغ از درخت و سایه و خنکای آن.
راننده دیگری که خود را حسین موسوی معرفی کرد گفت: متاسفانه برخی از جاده های این استان جولانگاه قاچاقچیان سوخت و انسان شده است که با سرعت سرسام آوری برای فرار از چنگال قانون رانندگی می کنند و همواره نیز عامل بروز حوادث ناگواری می شوند.
وی افزود: خودروهای حامل موادسوختی قاچاق که بسیاری از آنها پلاک ندارند و یا پلاک هایشان را با گِل و رنگ مخدوش می کنند و رانندگان آنها نیز تخصص لازم در سرعت را ندارند، معمولا واژگون می شوند یا با خودروهایی که از طرف مقابل در حرکت هستند برخورد می کنند.
وی ادامه داد: متاسفانه این قبیل خودروها پس از حادثه دچار آتش سوزی می شوند که راننده و سرنشین این خودروها و یا خودروهای مقابل با بدترین شکل ممکن در آتش می سوزند و جان می سپارند.
یکی دیگر از رانندگان جاده زاهدان- خاش گفت: وقتی ماموران انتظامی نیز با این قبیل خودروها برخورد می کنند عده ای در حمایت از آنان مدعی ماموران می شوند و حتی برای عبور و مرور مردم مشکل ایجاد می کنند.
همچنین قاچاقچیان انسان کار بسیار خطرناک دیگری که انجام می دهند این است که به عنوان مثال در یک خودروی سواری پژو که پنج نفر ظرفیت دارد بیش از 20 نفر از اتباع افغان را سوار کرده و در جاده ها با سرعت سرسام آوری حرکت می کنند که برخی از آنها دچار سانحه شده و در هر حادثه چندین نفر کشته می شوند
علاوه بر این باربران سوخت قاچاق نیز با خودرویی پر از گالن یا مَشک (تیوپ لاستیک کامیون) در جاده ها با سرعت زیاد حرکت می کنند که معمولا به آنها بمب متحرک گفته می شود زیرا با هر حادثه رانندگی علاوه بر خودروی حامل موادسوختی قاچاق، خودروی مقابل نیز در آتش می سوزد.
یکی از رانندگان خودروهای سواری مسافربر بین شهری گفت: هر وقت از جاده زاهدان به سمت جنوب استان حرکت می کنم دو عدد کپسول آتش نشانی در داخل اتاق ماشین می گذارم که اگر تصادف کرده و آتش گرفتیم با کپسولها آتش را خاموش کنیم تا زمانی که نیروهای امدادی برسند.
راننده دیگری که در کنارش بود، خطاب به همکارش گفت: نیروهای امدادی پس از هر حادثه آتش سوزی حداقل باید فاصله 100 کیلومتری را طی کنند تا به محل حادثه برسند زیرا فاصله شهرها بسیار زیاد است و خودروهای آتش نشانی در شهرها مستقر هستند و در بین راه خودروی آتش نشانی وجود ندارد.
به گفته مدیرکل حمل و نقل و پایانه های سیستان و بلوچستان هفت مجتمع خدماتی رفاهی بین راهی تا پایان امسال با هدف افزایش خدمات به کاربران جاده ای در استان به بهره برداری می رسد.
علی خانقائی میانگین بهره مندی کاربران از مجتمع های خدماتی و رفاهی در طول سفرهای جاده ای سیستان و بلوچستان را پایین تر از استانداردهای کشوری ذکر کرد و افزود: هم اینک 11 مجتمع خدماتی رفاهی در استان فعال است که با توجه به وسعت و طول راههای این استان بسیار کمتر از میانگین کشوری است.
راههای موجود در مسیر کریدور ترانزیتی شرق کشور بویژه سراوان-خاش و خاش-زاهدان پر ترافیک ترین و پر تصادف ترین راه های سیستان و بلوچستان هستند.
سیستان و بلوچستان با گستره حدود 187 هزار و 502 کیلومترمربع (معادل 5/11 درصد مساحت کشور) و بیش از دو میلیون و 600 هزار نفر جمعیت و داشتن 19 شهرستان و حدود شش هزار روستا و آبادی پهناورترین استان کشور محسوب می شود که از شمال به خراسان جنوبی از جنوب به دریای عمان از شرق به کشور افغانستان و پاکستان و از غرب به استان های کرمان و هرمزگان محدود شده است.
این استان هزار و 300 کیلومتر مرز خشکی و آبی با کشورهای پاکستان و افغانستان و دریای عمان دارد.
استان سیستان و بلوچستان به لحاظ قرار گرفتن در همسایگی دو کشور نیازمند افغانستان و پاکستان همواره با معضل قاچاق سوخت و انسان روبرو است.
تفاوت قیمت در دو سوی مرز موجب شده تا شماری از افراد که بسیاری از آنها با پدیده فقر و بیکاری در منطقه دست و پنجه نرم می کنند اقدام به وارد کردن مواد سوختی از سایر استان ها بویژه مراکز تولید و توزیع داخلی کشور به سیستان و بلوچستان و انتقال به آن سوی مرز کنند.
رفت و آمد زیاد خودروهای حامل مواد سوختی قاچاق و سرعت زیاد رانندگان آنها برای فرار از دست ماموران قانون، جاده های سیستان و بلوچستان بویژه جنوب استان را ناامن کرده است.
No comments:
Post a Comment